Popularność produktów roślinnych jest coraz większa. Przeczytanie etykiety już nie wystarcza, aby stwierdzić, że dany produkt jest odpowiedni dla wegan, czy wegetarian. Chcesz być świadomym konsumentem? Jesteś odpowiedzialny za zakupy? Przeczytaj, a dowiesz się, jak unikać błędów podczas czytania etykiet produktów roślinnych.

Nazewnictwo produktów roślinnych

Wiele osób uważa, że dieta wegetariańska i wegańska oznacza to samo, czyli rezygnowanie z jedzenia mięsa i ryb. Wegetarianie faktycznie nie jedzą mięsa i ryb, ale spożywają produkty pochodzenia zwierzęcego, czyli nabiał i jaja. Natomiast weganie to osoby, które spożywają wyłącznie produkty pochodzenia roślinnego. Wybierając się na zakupy, należy zwrócić uwagę, jakie produkty są odpowiednie dla każdej z tych grup.

Etykiety – przepisy

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 29 z późn. zm.) podaje, że w oznaczeniu środka spożywczego mogą być dobrowolnie podane następujące informacje:

– „produkt może być spożywany przez wegetarian” albo „odpowiedni dla wegetarian” – pod warunkiem że środek ten nie zawiera składników pozyskanych ze zwierząt lub, że produkty pozyskane ze zwierząt nie były używane w procesie jego produkcji;

– „produkt może być spożywany przez wegan” albo „odpowiedni dla wegan” – pod warunkiem że środek ten nie zawiera żadnych składników pochodzenia zwierzęcego lub, że produkty pochodzenia zwierzęcego nie były używane w procesie jego produkcji.

Producent może podać na opakowaniu informację dla kogo produkt jest odpowiedni w formie graficznej lub słownej. Pod warunkiem, że spełnia on wytyczne zdefiniowane w rozporządzeniu.

Przykład:

– na etykiecie produktu występuje określenie „odpowiedni dla wegetarian / wegan”;

– na etykiecie produktu występują słowa „wegańskie / wegetariańskie” np. wegetariańskie parówki, wegańskie kabanosy.

Poznaj częste błędy na etykietach>>

Składniki i dodatki pochodzenia zwierzęcego

W przypadku niektórych składników ich nazwa może nie sugerować konkretnego pochodzenia np. aromat naturalny lub E 270 kwas mlekowy. Kwas ten mogą produkować bakterie w żywności poddanej fermentacji zarówno w warzywach, jak i mleku zwierzęcym. Informację o pochodzeniu roślinnym lub zwierzęcym danego składnika możemy otrzymać jedynie bezpośrednio u producenta.

E – dodatki w produktach roślinnych

Substancje dodatkowe zapisywane są w następującej kolejności tj. funkcja technologiczna, jaką dana substancja pełni w produkcie, a następnie nazwa tej substancji lub jej symbol „E”, np. substancja żelująca – pektyna lub substancja żelująca – E 440. Brak wiedzy, jakie składniki pochodzenia zwierzęcego kryją się pod literą „E”, może również wprowadzać w błąd wielu konsumentów.

Przykład:

E120 koszenila – barwnik pochodzenia zwierzęcego; pozyskiwany z owadów – czerwców kaktusowych.

E441 żelatyna – produkt uboczny przetwórstwa mięsnego.

Pominięcie składników

Zgodnie z treścią artykułu 20 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (…) producent może pominąć niektóre składniki pochodzenia zwierzęcego w wykazie składników, jeśli pełnią funkcję substancji pomocniczych w przetwórstwie i nie są substancjami alergennymi.

Przykład:

Podpuszczka – enzym trawienny, który znajduje się w śluzówce żołądka cielęcego; wykorzystywany w przetwórstwie mleczarskim do produkcji serów.